• Igrzyskami z największą liczbą szalonych konkurencji bez dwóch zdań były olimpijskie zmagania w Paryżu w 1900 r.
• W stolicy Francji latano balonem, strzyżono pudle, skakano w dal na koniach czy strzelano do gołębi
• Innymi z najbardziej szalonych dyscyplin w historii igrzysk było chociażby wspinanie na linie czy pływanie na odległość pod wodą
• Więcej takich tekstów znajdziesz na stronie głównej Onet.pl

Pierwsze nowożytne igrzyska olimpijskie odbyły się w 1896 r. w Atenach. Wówczas na starcie rywalizacji pojawiło się 241 atletów reprezentujących 14 różnych państw. Od tego czasu kibice sportu na całym świecie mieli okazję obejrzeć 30 kolejnych olimpijskich zmagań, podczas których zawodnicy rywalizowali w przeróżnych, często bardzo nietypowych konkurencjach. O to lista dziesięciu najbardziej szalonych z nich:

Strzelanie do gołębi

Na drugich w historii nowożytnych igrzyskach, które odbyły się w Paryżu w 1900 r., sportowcy rywalizowali w prawdopodobnie najbardziej okrutnej konkurencji olimpijskiej wszech czasów. Mowa o strzelaniu do żywych gołębi, czyli o zmaganiach, których zwycięzcą zostawał zawodnik z największą liczbą zabitych ptaków na koncie.

Rywalizację w Paryżu wygrał Belg Leon de Lunden, któremu udało się zabić 21 gołębi w drodze po olimpijskie złoto. W trakcie całych zawodów życie straciło ponad 300 ptaków.

Strzyżenie pudli

Za nami najbardziej okrutna, a przed nami najbardziej dziwaczna konkurencja w historii igrzysk olimpijskich. Rywalizacja w strzyżeniu pudli była co prawda jedynie testowana podczas zmagań w 1900 r. w Paryżu, co oznacza, że nie miała statusu oficjalnej dyscypliny olimpijskiej. Nie zmienia to jednak faktu, że na igrzyskach we Francji rzeczywiście odbyły się zmagania w obcinaniu sierści psów.

• Zobacz również: 13-letnia mistrzyni na igrzyskach w Tokio. Deskorolka zdominowana przez nastolatki

Rywalizacja polegała na tym, że 128 zawodników musiało w czasie dwóch godzin obciąć sierść jak największej liczbie pudli. Zwycięzca zmagań w tej konkurencji został Avril Lafoule, któremu udało się obstrzyc 17 psów.

Skoki w dal na koniach

W 1900 r. w Paryżu odbyła się jeszcze jedna przedziwna olimpijska konkurencja. Najlepsi zawodnicy świata rywalizowali w skoku w dal... na koniach. Zwycięstwo odniósł Belg Constant van Langendonck, który poleciał na plecach swojego zwierzęcia na imponującą odległość 6 m i 10 cm. Co ciekawe, już podczas tych samych igrzysk znacznie dalej skakali zawodnicy, którzy odbijali się ze swoich własnych kończyn.

• Zobacz także: Aura torpeduje rywalizację w łucznictwie, tajfun zmienia kierunek

Konkurencja ta nie porwała publiczności w Paryżu i została wykreślona z olimpijskiej listy. Podobnie zresztą było ze skokiem na koniach wzwyż.

Strzelanie do manekinów

Zmagania w tej konkurencji odbyły się podczas igrzysk olimpijskich w 1912 r. w Sztokholmie. Zawody polegały na tym, by rywalizujący mężczyźni strzelali w umieszczony na klatce piersiowej manekinów cel. W związku z tym, że strzelectwo od lat uznawane było za sport dżentelmenów, manekiny, do których strzelano, ubrane były w surduty.

Oczywiście do dziś możemy oglądać na igrzyskach zawody w strzelectwie. Z tą różnicą, że obecnie nikt już nie strzela do gołębi ani do ludzkich manekinów.

Pływanie pod wodą na odległość

Na igrzyskach w amerykańskim Saint Luis w 1904 r. zawodnicy rywalizowali w płynięciu pod wodą na odległość. Startujący musieli zanurkować w basenie i w ciągu minuty przepłynąć w nim pod wodą jak najwięcej metrów. Cała piątka zawodników rywalizujących w tej konkurencji pochodziła ze Stanów Zjednoczonych, a w zawodach triumfował William Dickey, osiągając odległość około 20 m.

Wspinanie się po linie

Ta konkurencja była częścią zmagań najlepszych atletów na igrzyskach olimpijskich w 1896, 1906, 1924 i 1932 r. Początkowo zawodnicy oceniani byli nie tylko za szybkości wspinaczki, lecz także za jej styl. Jednak na późniejszych igrzyskach medale zdobywali już tylko ci atleci, którzy najszybciej docierali na szczyt liny. Jedynym ograniczeniem w tej rywalizacji był zakaz wspomagania się nogami.

Loty balonem

Ta dyscyplina - podobnie jak strzyżenie pudli - była jedynie testowana podczas igrzysk olimpijskich w Paryżu w 1900 r. Najlepsi zawodnicy wzbijali się w powietrze wewnątrz balonu, a sędziowie przyznawali im punkty za takie elementy jak odległość, wysokość czy też czas trwania lotu.

• Zobacz także: Iga Świątek we łzach po przegranej na igrzyskach. Dużo słów wsparcia

Rzecz jasna nigdy więcej podobne zawody na igrzyskach olimpijskich już się nie odbyły.

Indywidualne pływanie synchroniczne

Nazwa tej konkurencji sama w sobie brzmi dość szalenie. Z kim bowiem zawodnicy mają synchronizować swoje ruchy w wodzie, skoro występują solo? Okazuje się, że wcale nie z innymi pływakami, a... z muzyką. Konkurencja ta była na oficjalnej liście olimpijskich zmagań na igrzyskach w 1984, 1988 i 1992 r. Począwszy od kolejnej imprezy organizatorzy zrezygnowali z przeprowadzania zawodów indywidualnych w pływaniu synchronicznym i uznali, że odrobinę ciekawsza będzie rywalizacja drużynowa.

Planowanie przestrzenne miast

Może nie jest to konkurencja specjalnie szalona, lecz z pewnością należy do wybitnie nietypowych. Na igrzyskach olimpijskich pomiędzy 1928 a 1942 r. zawodnicy rywalizowali w zmaganiach architektonicznych, które należały do artystycznej części dyscyplin. Startujący mieli za zadanie tworzyć przestrzenne projekty najróżniejszych miejsc olimpijskich miast, które następnie oceniane były przez sędziów, a najlepszym z uczestników przyznawano olimpijskie medale.

• Zobacz także: Emerytura olimpijska - ile wynosi i jakie są wymagania?

Przeciąganie liny

Na igrzyskach olimpijskich począwszy od 1900 aż do 1920 r. odbywały się zawody w przeciąganiu liny, znane nam wszystkim z przedszkolnych oraz wczesnoszkolnych zabaw z nauczycielami. W zawodach na igrzyskach brały udział 8-osobowe drużyny, które składały się często z zawodników z różnych państw. Zwyciężała ta ekipa, której udało się przeciągnąć linę w swoją stronę co najmniej o 1,8 m.

Jedną z najsilniejszych drużyn w tej konkurencji byli Brytyjczycy, których zespół składał się w dużej mierze z zawodowych policjantów. Wyspiarze sięgnęli w tej dyscyplinie po dwa złote medale igrzysk olimpijskich.