Łódź. Przed sądem stanie 12-osobowy gang narkotykowy. Przez siedem lat byli nieuchwytni. Akt oskarżenia jest już w sądzie

Na ławie oskarżonych zasiądzie 12-osobowy gang narkotykowy działający w latach 2013 -2020. Na jego czele – według prokuratury – stał 40-letni Jacek D., pseudonim „Maruda” oraz jego 58-letnia matka Teresa D. On z zawodu jest blacharzem samochodowym, ona zaś szwaczką i kucharką.

W gangu mieli też działać m.in. 39-letni Mariusz K. – „Kiler”, który z zawodu jest zbrojarzem i przed zatrzymaniem utrzymywał się z prac dorywczych w budownictwie, a także 41-letni Dawid W. - „Promil”, który ma wyższe wykształcenie – z zawodu jest fizjoterapeutą i trenerem personalnym. Przed sądem stanie też 37-letnia Małgorzata D., z zawody fryzjerka, czyli była żona uznanego za szefa gangu Jacka D. Akt oskarżenia w tej sprawie trafił do Sądu Okręgowego w Łodzi.

Śledztwo prowadzili policjanci pod nadzorem Prokuratury Okręgowej w Łodzi. Przełomem w rozbiciu gangu było zatrzymanie przez stróżów prawa 30 czerwca 2020 roku 55-letniego Pawła W., który z zawodu jest technikiem instalacji budowlanych, zaś przed wpadką pracował dorywczo. Zarówno w jego bmw, jak i w mieszkaniu przy ul. Radwańskiej znaleziono biały proszek, który okazał się amfetaminą.

Podczas przesłuchania 55-latek przyznał się do winy i opisał kulisy działania zorganizowanej grupy przestępczej. Wyjaśnił, że „Maruda” kierował gangiem oraz działalnością związaną z produkcją i dystrybucją amfetaminy dyktując ceny jej sprzedaży. Nawet gdy Jacek D. trafił do aresztu, to nadal trzymał rękę na pulsie i wydawał polecenia matce, która je wykonywała i de facto kierowała gangiem pod nieobecność syna.

Paweł W. ujawnił, że najpierw od Jacka D. kupował amfetaminę raz w miesiącu, od 300 do 500 gramów, płacąc 6 zł za gram. Potem sam zaczął produkować biały proszek i wtedy Teresa D. - na polecenie syna – była głównym odbiorcą. Przekazywał jej dwa – trzy razy w tygodniu od 0,3 do 1 kg amfetaminy.

Co ciekawe, Teresa D. podczas rozmów telefonicznych – w obawie przed podsłuchem – posługiwała się szyfrem. Kiedy zamawiała pół kilograma lub cały kilogram narkotyków, to mówiła, aby przyjechać do niej za pół godziny lub za godzinę. Jeśli zaś zamawiała mniej amfetaminy, na przykład 300 gramów, to prosiła przez telefon, aby pożyczyć jej 300 zł.